مقالات - حضرت محمد صل الله علیه و آله و سلم
حرکت رو به کمالِ معرفتىِ پیامبر، چنان درجه اى از شهود و یقین را براى آن حضرت پدید آورد،که پرده هاى غیب از برابر دیدگان ایشان کنار رفت و حضرت چیزهایى را که دیگران نمى دیدند مشاهده مى کرد و از آنها خبر مى داد.
از دیدگاه قرآن كریم، یهودیان را نمیتوان با مسیحیان با یك نگاه واحد مورد ارزیابی قرار داد. مسیحیان از نظر قرآن كریم، اهل تلاوت كتاب الهی، سجده و مؤمن به خدا و روز قیامت و تمایل به اسلام بودند؛ در حالی كه یهودیان متعصّب، لجوج، فتنهانگیز و پیمانشكن بودند و همواره با پیامبر اكرم(ص) از سر عناد و لجاجت رفتار میكردند و در پی از بین بردن اساس دین اسلام بودند. بنابراین، این دو گروه از اهل كتاب را نمیتوان یكی پنداشت. تفاوت یهودیان و مسیحیان را خداوند متعال در آیهای به صورت شفّاف و روشن بیان مینماید و یهودیان را سرسختترین دشمنان اسلام به شمار میآورد.
همچنین نقل است که روزی خدیجه در خانه خود نشسته بود و یکی از دانشمندان یهود نیز در آن محفل بود، اتفاقاً محمد (صلی الله علیه و آله) از کنار منزل آنها گذشت و چشم آن دانشمند به او افتاد، آن دانشمند فوراً از خدیجه خواست که از محمد (صلی الله علیه و آله) تقاضا کند چند دقیقه در این مجلس شرکت کند. پیامبر (صلی الله علیه و آله) تقاضای دانای یهود مبنی بر نشان دادن علایم نبوت در بدن خود را پذیرفت.... پس از آنکه دانای یهود از وجود علایم نبوت در محمد (صلی الله علیه و آله) خبر داد خدیجه پرسید: